ευσπλαγχνιστικός

εὐσπλαγχνιστικὸς και ἐσπλαγχνιστικός, -ή, -όν (Μ) [ευσπλαγχνίζομαι]

(για λόγο) αυτός που προκαλεί ευσπλαχνία, οίκτο.